Jak oderwać dziecko od komputera i smartfona?

Kilka praktycznych sposobów (www.miastodzieci.pl)

Naukowcy już wiedzą, że długi czas przed ekranem jest związany z długotrwałym pogorszeniem koncentracji, problemami ze snem, gorszą komunikację społeczną, utratą innych zainteresowań, brakiem ruchu. Nieodpowiednie treści oglądane przez dzieci prowadzą do gorszego zachowania w szkole i w domu, brutalne gry zmniejszają w mózgu aktywność  obszarów odpowiedzialnych za reakcję na przemoc, co rzutuje na późniejszy brak empatii dziecka.

  1. Zacznij od siebie

Kiedy jesteś z dziećmi – bądź z nimi. Odłóż, a najlepiej ścisz lub wyłącz telefon. Zastanów się czy zawsze musisz być dostępny/a, czy musisz odbierać każdą rozmowę w każdym momencie. Nie zapominaj, że dzieci naśladują rodziców.

  1. Smartfon to nie opiekunka do dziecka

Nie dawaj dziecku smartfona w restauracji by spokojnie przeżyć posiłek lub w supermarkecie by spokojnie zrobić zakupy. Taka strategia zemści się na tobie bardzo szybko, bo to najprostsza droga do uzależnienia dziecka od urządzeń.

  1. Małe dziecko nie potrzebuje własnego smartfona ani tabletu

Kropka.

  1. Zaplanuj dzień

Sen, szkoła, odrabianie lekcji, zajęcia sportowe, czytanie, prace plastyczne, hobby, pomoc w pracach domowych, zabawa, dopiero później – czas na komputerze.

  1. Trzymaj komputer na oku

Większość treści w internecie nie nadaje się dla dzieci. Używaj filtrów parentingowych, ucz bezpiecznego korzystania z sieci, rozmawiaj z dzieckiem o cyberbullingu, o zasadach bezpiecznego surfowania. Niestety, urządzenia mobilne, jak smartfony czy tablety są trudniejsze do kontrolowania. Ale jeśli dzieci bawią się na urządzeniu rodziców – nie pozwalaj na zabieranie go do własnego pokoju.

  1. To ty jesteś szefem

To ty wyznaczasz ilość czasu ekranowego i to ty możesz ograniczyć dostęp do urządzenia. Rozmawiaj z dzieckiem o zasadach i konsekwencjach ich nieprzestrzegania. Dziecko nie przestrzega ustalonych zasad? Po prostu zabierasz urządzenie.

  1. Ustal odkładnie telefonu komórkowego podczas odrabiania lekcji

Media społecznościowe i smsy skutecznie uniemożliwiają koncentrację

  1. Zabierz telefon z łóżka

Smatfon to nie przytulanka. Telefon w łóżku prowokuje do wpatrywania się w monitor, zamiast wyciszania się przed snem.

  1. Pomóż zapełnić dziecku czas

Granie w gry to sposób na odstresowanie się po szkole, wypełnienie luki w życiu społecznym (granie z przyjaciółmi) lub sposób na nudę. Zabranie urządzeń do grania bez dostarczenia jakichkolwiek alternatywnych sposobów spędzania czasu to słaby pomysł. Więc po ograniczeniu gry, pamiętaj, aby wypełnić ten czas inną aktywnością – idealnie byłoby gdybyście mogli zrobić coś wspólnie.

 

  1. Pomóż dziecku znaleźć hobby

Spróbuj zainteresować je sportem – pływanie, tenis, sztuki walki, golf, taniec lub akrobatyka. Idźcie wspólnie na majsterkowanie, lub modelarstwo, itp.

  1. Pokaż wyższość zmysłów nad monitorem

Oderwij dziecko od smartfona. Wspólnie eksperymentujcie, dotykajcie, smakujcie. Świat, który można dotknąć, powąchać, posmakować jest o wiele ciekawszy niż wirtualna rzeczywistość. Ale do tego nie wystarczą opowieści o słońcu za oknem i pachnących wiosną kwiatach. Tu trzeba działań! Zatem załóż buty, weź dziecko za rękę i pokaż mu świat, o którym tyle opowiadasz. A potem pozwól mu się ubrudzić. Czas spędzony z rodziną jest cenny i niezwykle ciekawy! Wspólna zabawa, gry planszowe, puzzle czy przygotowanie kolorowego posiłku – zwykłe codzienne sprawy mogą sprawić mnóstwo radości!

  1. Może pomyślcie o zwierzaku?

Dzieci w sieci często szukają przyjaźni i kontaktu. A czy może być lepszy przyjaciel niż zwierzę? Oczywiście taka życiowa decyzja musi być dobrze przemyślana, bo zwierzę to nie zabawka. Pies na spacer wyjść musi, z kotem pobawić się trzeba – zwierzę uczy odpowiedzialności i jest naturalnym „odrywaczem” od monitora. Takim, którego można przytulić!

  1. Pudełko „bądź obecny”

Pewien tata wykonał pudełko z napisem w środku: „Włóż telefon. Zamknij pudełko”. A na wieczku pudełka napisał: „bądź obecny”.  Może zrób takie pudełko – dla dziecka i … dla siebie

 

I… BĄDŹ OBECNY!

 

Opracowanie:

Joanna Bury

Judyta Nadolska